‘ஷாபி’ மத்ஹபின் சட்ட நூல் என்று அவர்களால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட நூல் “இஆனா” இந்நூலில் ஒரு தவறான சட்டம் எழுதப்பட்டுள்ளது
என்று ‘இஆனா’ வில் உள்ளதாக நாம் குறிப்பிட்டிருந்தோம்.
“கொஞ்சமாகக் கஞ்சா அபின் சாப்பிடலாம்; ஆனால் பாமரர்களுக்கு இதை சொல்லக் கூடாது” (அதாவது ஆலிம்கள் மட்டும் கஞ்சா அடிக்கலாம்)
ஆலிம்கள் கன்ஞா அடிக்கலாம் பொதுமக்களுக்கு சொல்லக் கூடாது. ஆலிம்கள் மட்டும் குறைந்த அளவு கஞ்சா, அபின் சாப்பிடலாம் என்று
فتح المعين بشرح قرة العين بمهمات الدين வரக்கூடிய சட்டம்.
فتح المعين بشرح قرة العين بمهمات الدين வரக்கூடிய சட்டம்.
وخرج
بالشراب ما حرم من الجامدات فلا حد فيها وإن حرمت وأسكرت بل التعزير ككثير
البنج والحشيشة والأفيون ويكره أكل يسير منها من غير قصد المداومة ويباح
لحاجة التداوي (فتح المعين بشرح قرة العين بمهمات الدين – (4 ஃ 156)
(قوله:
ويكره أكل يسير منها) أي من هذه الثلاثة، والمراد باليسير أن لا يؤثر في
العقل، ولو تخديرا وفتورا، وبالكثير ما يؤثر فيه كذلك، فيجوز تعاطي القليل
مع الكراهة، ولا يحرم، ولكن يجب كتمه على العوام لئلا يتعاطوا كثيره
ويعتقدوا أنه قليل (إعانة الطالبين) ஜ4 ஃ177ஸ
என்று ‘இஆனா’ வில் உள்ளதாக நாம் குறிப்பிட்டிருந்தோம்.
இப்படியெல்லாம் பல நூல்களில் சில தவறுகள் காணப்படுவதால், பரிசீலனை செய்தே எதையும் ஏற்க வேண்டும் என்று உணர்த்தி இருந்தோம்.
ஆனால்
அவர்கள் , ‘இஆனா’ என்ற நூலில் அவ்வாறு நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ
ஆலிம்கள் கஞ்சா அடிக்கலாம்” என்று கூறப்படவே இல்லை என்று மறுக்கின்றார்.
நேரடியாக
அவ்வாறு கூறப்படவில்லை. என்ற அவரது கூற்று ஏற்கத்தக்கதே! நாமும் ,
நேரடியாக அப்படிக் கூறப்பட்டிருப்பதாகக் கூறவில்லை. மறைமுகமாக அப்படிக்
கூறப்பட்டுள்ளதாகவே கூட்டிக் காட்டுகிறோம்
நாம் எழுதிய வாசகத்தைக் கவனிக்கும் எவரும் இதை உணர முடியும்.
‘இஆனாவில்
உள்ளதை அப்படியே மேற்கோள் குறிக்குள்(” “) உள்ளடக்கி விட்டு அதற்குப்
பின் அடைப்புக் குறிக்குள் (அதாவது ஆலிம்கள் மட்டும் கஞ்சா அடிக்கலாம்)
என்று இப்படி எழுதி இருந்தோம். அடைப்புக்குறிக்குள் போடப்படுவது நூலில்
நேரடியாகக் கூறப்பட்டது அல்ல என்பதை யாவரும் அறிவர். மேலும் “அதாவது” என்ற
விளக்கச் சொல்லையும், அதன் துவக்கத்தில் சேர்ந்திருந்தோம்.
மறைமுகமாகவும் இது கூறப்படவில்லை என்ற அவரது கூற்று சரியானதல்ல. நிச்சயமாக மறைமுகமாக இந்தக் கருத்து உணர்த்தப்படுகிறது.
“பாமர மக்களுக்கு இதை மறைப்பது வாஜிபு” என்றால் இதற்கு பொருள் என்ன? இது உணர்த்தும் கருத்து என்ன?
இந்தச் சட்டத்தை ஆலிம்கள் தங்களுக்கு மட்டும் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதைத் தவிர இதற்கு வேறு என்ன பொருள்?
சட்டம் என்பது எல்லோரும் தெரிந்து அதன்படி செயல் படுத்துவதற்குத் தானே! பொது மக்களுக்கச் சொல்லாது மறைக்க வேண்டும் என்று கூறினால், இந்தச் சட்டத்தை யார் செயல் படுத்த முடியும்?
கூடாது என்பது சட்டமானால், அதை எல்லோருக்கும் சொல்ல வேண்டும். அல்லது அவரது கூற்றுப்படியும், அந்த வார்த்தையின் நேரடி மொழி பெயர்ப்புப்படியும், “மக்ரூஹுடன் கூடும்” என்றால் அதையாவது எல்லோருக்கும் சொல்ல வேண்டும். மார்க்கத்தின் சட்டம் அதுதான் என்று அவர்கள் கருதினால் அந்தச் சட்டத்தை ஒரு சாரார் மட்டும் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டு, பிறருக்குச் சொல்லக் கூடாது என்றால் அதற்கு நாம் அடைப்புக்குறிக்குள் குறிப்பிட்டதைத் தவிர வேறு என்ன பொருளிருக்க முடியும்?
“பாமர மக்களுக்கு இதை மறைப்பது வாஜிபு” என்றால் இதற்கு பொருள் என்ன? இது உணர்த்தும் கருத்து என்ன?
இந்தச் சட்டத்தை ஆலிம்கள் தங்களுக்கு மட்டும் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதைத் தவிர இதற்கு வேறு என்ன பொருள்?
சட்டம் என்பது எல்லோரும் தெரிந்து அதன்படி செயல் படுத்துவதற்குத் தானே! பொது மக்களுக்கச் சொல்லாது மறைக்க வேண்டும் என்று கூறினால், இந்தச் சட்டத்தை யார் செயல் படுத்த முடியும்?
கூடாது என்பது சட்டமானால், அதை எல்லோருக்கும் சொல்ல வேண்டும். அல்லது அவரது கூற்றுப்படியும், அந்த வார்த்தையின் நேரடி மொழி பெயர்ப்புப்படியும், “மக்ரூஹுடன் கூடும்” என்றால் அதையாவது எல்லோருக்கும் சொல்ல வேண்டும். மார்க்கத்தின் சட்டம் அதுதான் என்று அவர்கள் கருதினால் அந்தச் சட்டத்தை ஒரு சாரார் மட்டும் தெரிந்து வைத்துக் கொண்டு, பிறருக்குச் சொல்லக் கூடாது என்றால் அதற்கு நாம் அடைப்புக்குறிக்குள் குறிப்பிட்டதைத் தவிர வேறு என்ன பொருளிருக்க முடியும்?
“பாமரர்களுக்கு
ஏன் சொல்லாமல் மறைக்க வேண்டும்” என்பதற்கான காரணத்தையும் அது நூலில்
குறிப்பிடுகின்றார்கள். அதை மவ்லவி சாஹிப் அவர்களும் எழுத்தெழுதி
இருக்கிறார்கள்.
பாமரர்களுக்கு
இதைச் சொன்னால் கொஞ்சம் என்று எண்ணிக்கொண்டு அதிகமாகச் சாப்பிட்டு
விடுவார்களாம். அதற்காகத் தான் பாமரர்களுக்குச் சொல்லக் கூடாதாம். மவ்லவி
சாஹிப் அவர்களும் “இஆனாவில்” உள்ளதாக ஒப்புக் கொண்ட விஷயம் இது.
பாமரர்களுக்குச்
சொன்னால், கொஞ்சம் என்று எண்ணிக் கொண்டு அதிகம் சாப்பிட்டு விடுவார்கள்
என்றால், கொஞ்சம் என்று எண்ணிக் கொண்டு கொஞ்சமாகவே சாப்பிடக்
கூடியவர்கள் யார்?
பாமரர்கள் தவிர மற்றவர்கள் தானே!
யார் இதை மக்களுக்குச் சொல்லாமல் மறைக்கிறார்களோ அவர்கள் தானே! எனவே மறைமுகமாக அந்தக் கருத்துக் கூறப்படவில்லை என்ற மவ்லவி சாஹிபின் கூற்று சரியானது அல்ல என்று கூறிக் கொள்கிறோம். அவரது அலசலை இத்துடன் நிறுத்திக் கொண்டால் நம்முடைய அலசலும் இத்துடன் நிறைவுபெற்றிருக்கும் ஆனால் அவர் அதே கட்டுரையில் இன்னொரு பிரச்சனையையும் எடுத்து வைக்கிறார்.
பாமரர்கள் தவிர மற்றவர்கள் தானே!
யார் இதை மக்களுக்குச் சொல்லாமல் மறைக்கிறார்களோ அவர்கள் தானே! எனவே மறைமுகமாக அந்தக் கருத்துக் கூறப்படவில்லை என்ற மவ்லவி சாஹிபின் கூற்று சரியானது அல்ல என்று கூறிக் கொள்கிறோம். அவரது அலசலை இத்துடன் நிறுத்திக் கொண்டால் நம்முடைய அலசலும் இத்துடன் நிறைவுபெற்றிருக்கும் ஆனால் அவர் அதே கட்டுரையில் இன்னொரு பிரச்சனையையும் எடுத்து வைக்கிறார்.
போதைப் பொருட்கள் ஹராம் என்றால் கஞ்சாவும், அபினும் ஹராமாகத் தானே இருக்க முடியும்?
மக்ரூஹுடன் கூடும் என்று எப்படி எழுதலாம்?
என்ற ஐயங்களை ‘பத்ஹுல் மூயீன்’ என்ற நூலை மேற்கோள் காட்டி, பின்வரும் கருத்தைக் கூறுகிறார்.
மக்ரூஹுடன் கூடும் என்று எப்படி எழுதலாம்?
என்ற ஐயங்களை ‘பத்ஹுல் மூயீன்’ என்ற நூலை மேற்கோள் காட்டி, பின்வரும் கருத்தைக் கூறுகிறார்.
“புகாரியிலும்
முஸ்லிமிலும் இடம் பெற்றுள்ள ஹதீஸில் “போதை தரும் ஒவ்வொரு பானமும்
ஹராம்” என்றே வந்துள்ளது. பானம் என்று ஹதீஸில் வந்துள்ளதால், பானத்தில்
சேராத கஞ்சா அபின் போன்ற திடப்பொருள்கள் ஹராமாகாது. எனவே தான் மக்ரூஹ்
என்று கூறுகின்றனர், என்ற கருத்தையும் அவர் தெரிவிக்கிறார்.
புகாரியிலும் முஸ்லிமுலும் இடம் பெற்றுள்ள பின் வரும் ஹதீஸில் போதை தரும் பானங்கள் ஒவ்வொன்றும் ஹராம் என்றே உள்ளது.
இந்த
ஒரு ஹதீஸ் மட்டும் வந்திருந்தால் மவ்லவி சாஹிப் கூறுவதும், பத்ஹுல்
முயீனில் உள்ளதாக அவர் கூறுவதும் ஏற்கத்தக்கதாக ஆகலாம். ஆனால், “முஸ்லிம்”
நூலில் இடம் பெற்றுள்ள மற்றொரு ஹதீஸில் பானங்கள் என்று குறிப்பிடப்படாமல்
ஒவ்வொரு போதைப் பொருளும் ஹராம் என்றே வந்துள்ளது.
“போதை
தரும் ஒவ்வொன்றும் மது தான். ஒவ்வொரு போதைப் பொருளும் ஹராம்தான்”
என்று ஒவ்வொரு போதைப் பொருளையும் ஹராம் தான். என்று தானே நபி(ஸல்)
அவர்கள் குறிப்பிட்டனர்.
அபூதாவூதில் இடம் பெற்ற மற்றொரு ஹதீஸும் இதைத் தானே கூறுகின்றது.
இந்த
ஹதீஸிலும் போதை தரும் ஒவ்வொன்றையும் தானே நபி(ஸல்) அவர்கள்
தடுத்துள்ளனர். இந்த ஹதீஸ்களின் அடிப்படையில் போதை தரும் பொருட்கள்,
திடமானாலும், திரவமானாலும், கொஞ்சமானாலும், அதிகமானாலும் ஹராம் தான்
என்பதே நபி(ஸல்) அவர்களின் தீர்ப்பாகும். நபி(ஸல்) அவர்களின் தீர்ப்புக்கு
மாற்றமாக மக்ரூஹ் என்றோ , கூடும் என்றோ தீர்ப்பு வழங்க எவருக்கும்
அதிகாரம் இல்லை