பிறந்த தின விழாவா? இறந்த தின விழாவா?

மனித குலத்துக்கு நேர்வழி காட்ட இறைவனால் அனுப்பப்பட்ட இறைத் தூதர் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் பிறந்து  மரணமடைந்த மாதமாகிய ரபீஉல் அவ்வல் மாதத்தை நாம் நெருங்கி கொண்டிருக்கின்றோம். ரபீஉல் அவ்வல் மாதம் வந்து விட்டாலே அதிகமான முஸ்லிம்கள் நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களை நேசிக்கின்றோம் என்ற பெயரில் பிறந்த தின விழா கொண்டாடுவதையும், மௌலித் பாடல்கள் ஓதுவதையும் வணக்கமாக வழக்கமாக செய்து வருகின்றனர். இவ்வாறு செய்வது மார்க்க ரீதியாக குற்றமாகும். நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் பிறந்தது மாத்திரமின்றி இம்மாதத்தில் தான் மரணித்துமுள்ளார்கள்.

நபியின் மரண அறிகுறி

நபி (ஸல்) அவர்கள் இஸ்லாமிய பிரச்சாரத்தை பரிபூரணப்படுத்தி இஸ்லாம் பல பகுதிகளுக்கும் பரவியபோது நபியவர்களின் சொல்இ செயல்களிலிருந்து அவர்களின் மரணம் நெருங்கிவிட்டதற்கான அடையாளங்கள் தென்பட ஆரம்பித்து விட்டன.

1. ஹிஜ்ரி 10ஆம் ஆண்டு ரமழான் மாதத்தில் 20 நாட்கள் நபியவர்கள் இஃதிகாப் இருந்தார்கள்.

2. இவ்வாண்டு ரமழான் மாதத்தில் இரண்டு முறை ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் நபியவர்களுக்கு குர்ஆனை ஓதிக்காட்டினார்கள்.

3. நபியவர்கள் கடைசி ஹஜ்ஜின் போது கூறினார்கள். இந்த வருடத்திற்குப் பிறகு இவ்விடத்தில் இனிமேல் உங்களை நான் சந்திக்காமல் இருக்கலாம்.

கண்ணிய நபியின் கடைசி வாரம்

நபி (ஸல்) அவர்களுடைய துணைவியாரான ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கடுமையாக நோய்வாய்ப்பட்டு, அவர்களின் வேதனை அதிகரித்தபோது, என் வீட்டில் தங்கி சிகிச்சையும் பராமரிப்பும் பெற்றிட தம் (மற்ற) துனைவியரிடம் அனுமதி கேட்டார்கள். அவர்களும் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அனுமதி அளித்தார்கள்.. அப்போது நபி (ஸல்) அவர்களின் கால்கள் பூமியில் இழுபட அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களுக்கும் வேறு ஒரு மனிதருக்கும் இடையில் தொங்கியபடி (என் வீட்டிற்குப்) புறப்பட்டார்கள். (இதன் அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவரான) உபைதுல்லாஹ் பின் அப்தில்லாஹ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதை அப்துல்லாஹ் பின் அப்பாஸ் (ரழி) அவர்களிடம் நான் தெரிவித்தபோது அவர்கள் ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் பெயர் குறிப்பிடாத அந்த வேறொரு மனிதர் யார் என்று தெரியுமா என்று கேட்டார்கள். நான் இல்லை என்று பதிலளித்தேன். அவர்தாம் அலீ பின் அபீதாலிப் என்று அப்துல்லாஹ் பின் அப்பாஸ் (ரழி) அவர்கள் சொன்னார்கள். மேலும் ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது, அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் (நோய்க் காலப் பராமரிப்புக்காக) என் இல்லத்திற்கு வந்து, அவர்களின் நோய் கடுமையாகிவிட்டபோது அவர்கள் வாய்ப்பகுதி அவிழ்க்கப்படாத ஏழு தோல் பைகளிலிருந்து (நீரை) என் மீது ஊற்றுங்கள். (அதன் குளிர்ச்சியினால்) மக்களுக்கு நான் உபதேசம் செய்யக்கூடும் என்று கூறினார்கள். எனவே, நாங்கள் அவர்களை ஹஃப்ஸா (ரழி) அவர்களுக்குச் சொந்தமான துணி அலசும் பாத்திரத்தின் மீது அமரவைத்தோம். பிறகு அவர்கள் மீது தோல் பைகளிலிருந்து (நீரை) ஊற்றத் தொடங்கினோம். அவர்கள் (சொன்னபடி) செய்துவிட்டீர்கள் (போதும்) என்று கையால் சைகை செய்யலானார்கள். பிறகு மக்களை நோக்கிப் புறப்பட்டுச் சென்று அவர்களுக்குத் தொழுவித்தார்கள். பிறகு உபதேசமும் செய்தார்கள்.” (புஹாரி-4442)

அண்ணலாரின் சகராத் நேரம்

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: “அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் என் வீட்டில் எனது (முறையில் தங்க வேண்டிய) நாளில் எனது நுரையீரலு(ள்ள பகுதி)க்கும் என் நெஞ்சுக்குமிடையே இறப்பெய்தினார்கள். அவர்களது இறப்பின் போது அவர்களது எச்சிலையும் எனது எச்சிலையும் அழ்ழாஹ் ஒன்று சேர்த்தான். இவை அழ்ழாஹ் என் மீது பொழிந்த அருட்கொடைகளில் சிலவாகும். (இருவரின் எச்சிலும் ஒன்று சேர்ந்தது எப்படியென்றால்) என் சகோதரர் அப்துர் ரஹ்மான் தனது கரத்தில் பல்துலக்கும் குச்சியுடன் என்னிடம் வந்தார். அப்போது நான் அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களை என் நெஞ்சில் சாய்த்துக் கொண்டிருந்தேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் அப்துர் ரஹ்மானையே பார்த்துக் கொண்டிருந்ததைக் கண்டேன். அவர்கள் பல் துலக்க விரும்புகிறார்கள் என்று நான் புரிந்துகொண்டேன். ஆகவே, உங்களுக்கு அதை வாங்கிக் கொடுக்கட்டுமா என்று நான் கேட்க, அவர்கள் தம் தலையால் ஆம் என்று சைகை செய்தார்கள். நான் அதை வாங்கி அவர்களிடம் கொடுக்க அ(தனால் பல் துலக்குவ)து அவர்களுக்குக் கடினமாக இருந்தது. நான் பல் துலக்கும் குச்சியை உங்களுக்கு மென்மையாக்கித் தரட்டுமா என்று கேட்டேன். அவர்கள் தம் தலையால் ஆம் என்று சைகை செய்தார்கள். நான் அதை (மென்று) மென்மையாக்கினேன். அப்போது அவர்கள் முன்னே தண்ணீர் நிரம்பிய தோல் பாத்திரம் ஒன்று அல்லது பெரிய மரக் குவளையொன்று இருந்தது. (அறிவிப்பாளர்) உமர் பின் சயீத் (ரஹ்) அவர்கள் (தோல் பாத்திரமா மரக் குவளையா என்பதில்) சந்தேகம் தெரிவிக்கிறார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் தம் இரு கைகளையும் தண்ணீருக்குள் நுழைத்து அவ்விரண்டாலும் தம் முகத்தைத் தடவிக்கொண்டு வணக்கத்திற்குரியவன் அழ்ழாஹ்வைத் தவிர வேறெவருமில்லை. மரணத்திற்குத் துன்பங்கள் உண்டு என்று கூறலானார்கள். பிறகு தமது கரத்தைத் தூக்கி, (இறைவா! சொர்க்கத்தில்) உயர்ந்த தோழர்களுடன் (என்னைச் சேர்த்தருள்) என்று பிரார்த்திக்கலானார்கள். இறுதியில் அவர்களின் உயிர் கைப்பற்றப்பட அவர்களின் கரம் சரிந்தது.” (புஹாரி-4449)

நெஞ்சை உருக்கும் நிறைவான விடைபெறல்

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: “உலக வாழ்வு மறுமை வாழ்வு ஆகிய இரண்டில் தாம் விரும்பியதைத் தேர்ந்தெடுத்துக்கொள்ளும் வாய்ய்பு வழங்கப்படாமல் எந்த இறைத் தூதரும் இறப்பதில்லை என்று நான் (நபி (ஸல்) அவர்கள் எந்த நோயில் இறந்தார்களோ அந்த நோயின் போது அவர்களின் தொண்டை கட்டிக் கொண்டுவிட (கம்மிய கரகரப்பான குரழில்) அழ்ழாஹ் அருள்புரிந்துள்ள இறைத்தூதர்கள் உண்மையாளர்கள், இறைவழியில் உயிர்தியாகம் புரிந்தவர்கள் மற்றும் நல்லடியார்களுடன் எனும் (4-69) இறை வாக்கைச் சொல்லத் தொடங்கினார்கள். ஆகவே இவ்வுலகம் மறுமை ஆகிய இரண்டிலொன்றைத் தேர்வு செய்யும் வாய்ப்பு அவர்களுக்கும் வழங்கப்பட்டது என்று நான் எண்ணிக்கொண்டேன்.” (புஹாரி-4435)

ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறியதாவது: “(என் சகோதரர்) அப்துர் ரஹ்மான் பின் அபீபக்ர் (ரழி) அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள். அப்போது நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்தார்கள். அப்போது நான் நபி (ஸல்) அவர்களை என் நெஞ்சின் மீது சாய்த்து அணைத்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்துர் ரஹ்மானுடன் அவர் பல்துலக்கும் ஈரமான (பேரீச்சங்)குச்சி இருந்தது. அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் தம் பார்வையை அவர் பக்கம் செலுத்த நான் அந்தப் பல்துலக்கும் குச்சியை எடுத்து அதை (வாயில் வைத்து என் பற்களால் அதன் முனையை) மென்றேன். அதை உதறிப் பக்குவப்படுத்திய பின் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கொடுத்தேன். அவர்கள் அதனால் பல் துலக்கினார்கள். அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் அதை விட அழகாகப் பல் துலக்கியதை அதற்கு முன் நான் பார்த்ததில்லை. அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் பல் துலக்கி முடித்தவுடன் தம் கையை அல்லது தம் விரலை உயர்த்தி பிறகு, (இறைவா! சொர்க்கத்தில்) உயர்ந்த தோழர்களுடன் (என்னைச் சேரத்தருள்) என்று மும்முறை பிரார்த்தித்தார்கள். பிறகு (தம் ஆயுளை) முடித்துக் கொண்டார்கள். அறிவிப்பாளர் உர்வா பின் ஸுபைர் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள். என் மு
கவாய்க்கும் என் நெஞ்சுக்குமிடையே நபி (ஸல்) அவர்களின் தலை (சாய்ந்தபடி) இருந்தபோது அவர்கள் இறந்தார்கள் என்று ஆயிஷா (ரழி) அவர்கள் கூறிவந்தார்கள்.” (புஹாரி-4438)

ஹிஜ்ரி 11ஆம் ஆண்டு ரபீஉல் அவ்வல் மாதம் பிறை 12 திங்கட்கிழமை அல்லாஹ்வின் தூதர் மரணமடைந்தார்கள். இன்னா லில்லாஹி வஇன்னா இலைஹி ராஜிஊன்.

சிந்திக்க சில வரிகள்

இதுவரை நபியவர்களின் மரணச் செய்தியை படித்தீர்கள், அதைக்கேட்ட நபித்தோழர்கள் துடியாய்த் துடித்தார்கள். ஆனால் இன்று நாம் அவர்கள் மரணித்த நாளை கொண்டாடும் நாளாக எடுத்துக்கொண்டோமா இல்லையா? இது இறைவிசுவாசியின் பண்பாக இருக்க முடியுமா?

நபியவர்கள் ரபீஉல் அவ்வல் மாதம் 12ம் திகதி பிறந்தார்களா? என்பதில் வரலாற்று ஆசிரியர்களுக்கு மத்தியில் கருத்து வேறுபாடு இருக்கின்றது. ஆனால் ரபீஉல் அவ்வல் 12ம் திகதி மரணித்தார்கள் என்பது ஊர்ஜிதமானதே. ரபீஉல் அவ்வல் பிறை 12இல் மீலாத் விழா இன்று கொண்டாடப்படுவது நபியவர்களின் பிறந்த நாளுக்காகவா அல்லது இறந்த நாளுக்காகவா? சிந்திக்க மாட்டீர்களா?

நபியவர்களின் பிறந்த நாளைக் கொண்டாடுவது நபியவர்களைப் புகழ்வதென்றால் அல்லது இஸ்லாத்திலுள்ள நற் கருமமாக இருந்தால் நபியவர்களே ஒவ்வொரு வருடத்திலும் ரபீஉல் அவ்வல் பிறை 12இல் அதைச் செய்திருப்பார்கள். ஸஹாபாக்கள் அதைப் பின்பற்றி இருப்பார்கள். இவர்களில் யாரும் இதைச் செய்யவே இல்லை. ஹிஜ்ரி 300க்குப் பிறகு   இஸ்லாத்தை விட்டும் வெளியேறிய ஷீஆக்களின் ஒரு பிரிவினரான பாத்திமிய்யீன்கள் அரசியல் இலாபத்திற்காக செய்த வேலையே மீலாத் மேடைகள். இதேபோன்றுதான் நபியவர்களின்  பெயரில் பாடப்படும் ஷிர்க்குகள் நிறைந்த மௌலூத் பாடல்களும். இதற்கும் இஸ்லாத்திற்கும் எள்ளலவும் சம்மந்தம் இல்லை. மாறாக இவைகள் இஸ்லாத்தில் புதிதாக ஏற்படுத்தப்பட்ட பித்அத் எனும் வழிகேடுகளாகும்.

மேலும், முஸ்லிம்களில் அதிகமானோர் ரபீஉல் அவ்வல் பிறை 12இல் புத்தாடை அனிந்து, விதவிதமான சாப்பாடுகள் சமைத்து பெருநாள் தினம் போல் கொண்டாடி வருகின்றனர். இவ்வாரு செய்வோர் இஸ்லாத்தின் அடிப்படையில் பாவிகளாவார்கள். மேலும், நபிகள் நாயகம் மரணித்தது தமக்கு மகிழ்ச்சிக்குறிய விடயம் என சொல்லாமல் சொல்கின்றனர். என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் பிறந்தபோது வாய் விட்டு அலுது ஒப்பாரி வைத்த ஷைத்தான்,    
நபிகள் நாயகம் ஸல் அவர்கள் இறந்தபோது சந்தோசப்பட்டு பெருநாள் தினம் போல கொண்டாடி  வாய்விட்டு கூட்டம் கூட்டமாக சிரிக்காமல் இருந்திருக்கமாட்டான்

நபிகள் நாயகம் (ஸல்)   இறந்த ரபியுல் அவ்வல் மாதம் வரும்போது இன்றும் கச்சேரி என்றும் ஊர்வலம் என்றும் ஆட்டம் பாட்டம் போட்டு       வீழா என்கிற பெயரில்   கொண்டாடி புத்தாடைகள்  அணிந்து நல்ல நல்ல உணவுகளை உண்டு மகிழ்ந்து  கொண்டு இன்றும் சிலர் இருப்பதனால் இவர்களையும் இப்லீஸ் கூட்டங்கள் என  நாம் இனம் கண்டு கொள்ளலாம்.

கொண்டாடுங்கள்.....!!!! கொண்டாடுங்கள்.....!!! விடிய விடிய கொண்டாடி இப்லீஸின் வாரிசுகள் தான் என்பதை வருடத்துக்கு ஒருமுறை நிருபியுங்கள்

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

மீலாத் விழா பற்றிய மேலும் விபரங்களுக்கு இங்கே கிளிக் செய்யவும் மௌலூத் 

கிருஸ்மஸ் கொண்டாட்டமும் முஸ்லிம்களும்!! காண இங்கே கிளிக் செய்யவும்

மீலாத் விழாவை கண்டு பிடித்தது யார்  காண  இங்கே கிளிக் செய்யவும் 

மத்ஹப்_மார்க்கத்தில்_அனுமதிக்கப்பட்டதா?

இன்று, முஸ்லிம் சமூகத்தில் மதுஹப் என்பது மிகவும் பரவலாக வியாபித்துள்ளது.

ஒருவர் முஸ்லிமாக இருக்க வேண்டுமென்றால் அவர் கட்டாயம் ஏதேனும் ஒரு மத்ஹபில் இருந்தாக வேண்டும் என்று நம்புகின்ற அளவிற்கு இது நம்மிடையே மிகவும் ஆழமாக ஊடுருவியிருக்கின்றது.

ஷாஃபி, ஹனஃபி, ஹம்பலி, மாலிக் ஆகிய நான்கு மத்ஹப்கள் சமுதாயத்தில் புழக்கத்தில் இருந்தாலும் இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை ஹனஃபி மத்ஹப் தான் பெரும்பான்மை.

ஒரு சில கடலோரப் பகுதிகளில் தான் ஷாஃபி மத்ஹபை பின்பற்றும் சமூகம் இருக்கின்றன, மற்றபடி, நாட்டின் மற்ற பகுதிகளை எடுத்துக் கொண்டாலும், உலகின் ஏனைய பகுதிகளை எடுத்துக் கொன்டாலும், அதிகமான மக்கள் ஹனஃபி மத்ஹபை பின்பற்றக் கூடியவர்கள் தான் இருக்கின்றனர்.

மத்ஹப் தான் இஸ்லாம் என்று நம்புகின்ற அளவிற்கு இந்த வழிகேட்டு சித்தாந்தம் நம் சமூகத்தில் ஊடுருவியிருப்பதற்கு சில காரணங்களை வரலாற்றில் நமமால் பார்க்க முடிகிறது.

கிபி 1200 க்குப் பிறகு இந்தியாவை ஆட்சி செய்தவர்கள் முகலாயர்கள். 
இவர்கள் அனைவருமே மத்ஹபை பின்பற்றுபவர்களாக இருந்தனர்.
மத்ஹப் நூற்களின் படி சட்டங்கள் அமைப்பதையும் நிர்வாகம் செய்வதையுமே அவர்கள் மேற்கொண்டார்கள்.
ஆட்சியில் உள்ளவர்கள் ஒரு சித்தாந்ததை திணிக்கும் போது அது அந்த ஆட்சியின் கீழுள்ளவர்களை எளிதில் சென்றடையும்.
இதற்கு உதாரணமாக, ஆங்கிலேயர்களின் ஆட்சியை நாம் எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

ஆங்கிலேயர்களிடம் இந்தியா அடிமையாக இல்லாமலிருந்திருந்தால் ஆங்கில மொழி இந்திய நாட்டிற்குள் ஊடுருவியிருக்குமா? நிச்சயம் ஊடுருவியிருக்காது.
பல ஆண்டுகள் இந்தியாவை அவர்கள் ஆண்டதனுடைய விளைவு, அவர்களது ஆட்சி மொழியான ஆங்கிலத்தை இந்தியர்களிடம் எளிதில் அவர்களால் சென்று சேர்க்க முடிந்தது.

அந்த வகையில், மத்ஹப் சட்டம் என்பது சமூகத்தில் எளிதில் பரவியதற்கு முகலாயர்கள் முக்கிய காரணம் என்பதை வரலாற்றின் ஒளியில் நம்மால் அறிந்து கொள்ள முடியும்.

இந்தியாவில் மத்ஹபின் ஊடுருவல் இது தான் என்பது ஒரு பக்கம் இருக்க, நான்கு மத்ஹப் இமாம்களின் காலம் என்னென்ன என்பதை நாம் அறிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அபு ஹனீஃபா இமாமின் பிறப்பு ஹிஜ்ரி 70
இறப்பு ஹிஜ்ரி 150

அதாவது, நபி (சல்) அவர்கள் இறந்து 60 வருடங்கள் கழித்து தான் அபு ஹனீஃபா இமாம் பிறக்கவே செய்கிறார்கள்.
அவர் பிறந்து இளைஞன் ஆன பிறகு தான் மார்க்கத்தை கற்று பிரச்சாரம் செய்யத் துவங்கியிருப்பார்.

அப்படிப் பார்த்தால் கூட, நபியின் காலத்திற்கும் கிட்டத்தட்ட 90 வருடங்கள் கழித்து மார்க்க அறிஞராக உருவானவர் தான் அபு ஹனீஃபா இமாம்.

ஷாஃபி இமாமின் பிறப்பு ஹிஜ்ரி 150
இறப்பு 204

அதாவது, அபு ஹனீஃபா இமாம் இறந்த அதே ஆண்டு ஷாஃபி இமாம் பிறக்கிறார்கள்.

இதை கூட, தங்களுக்கு சாதகம் என்று கருதி, எங்கல் அபு ஹபீஃபா இமாம் இருப்பது வரை ஷாஃபி இமாமால் வர இயலவில்லை என்று பெருமைப் பட்டுக் கொள்வர் இந்த ஹனஃபி மத்ஹப் வாதிகள்.

ஆக, ஷாஃபி இமாம், நபி (ஸல்) அவர்களது மரணத்திற்கும் 140 ஆண்டுகள் கழிந்து தோன்றியவர்.

மாலிக் இமாமின் பிறப்பு ஹிஜ்ரி 93
இறப்பு ஹிஜ்ரி 179

அஹ்மத் இப்னு ஹம்பல் இமாமின் பிறப்பு ஹிஜ்ரி 164
இறப்பு 241

ஆக, நான்கு இமாம்களும் நபி (ஸல்) அவர்களது காலத்திற்கும் கிட்டத்தட்ட 100 ஆண்டுகள் கழித்து தோன்றியவர்கள் தான் எனும் போது, அவர்களைப் பின்பற்றுவது எப்படி இஸ்லாமாக இருக்க முடியும்? என்பதை நாம் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்.

இவர்களை பின்பற்றுவது தான் இஸ்லாம் என்று இருக்குமானால், இவர்கள் தோன்றுவதற்கும் இடைப்பட்ட இந்த 100 ஆண்டுகளில் தோன்றிய முஸ்லிம்கள் எந்த மத்ஹபை பின்பற்றினார்கள்?
அவர்களுக்கு எந்த மத்ஹபும் இல்லையே, அப்படியானால் அவர்கள் முஸ்லிம்கள் இல்லையா?

என்பதையெல்லாம் நாம் சிந்திக்கும் போது தான் இதிலுள்ள அபத்தத்தை நம்மால் புரிய முடிகிறது.
இஸ்லாத்தின் ஆதாரம் இறைவனின் வஹீ மட்டுமே!  நாள் : 14
(2015 ரமலான் தொடர் உரையாக சகோ. பி. ஜைனுல் ஆபிதீன் உரையாற்றியதின் சாராம்சம், எழுத்து வடிவத்தில்) - #Nashid_Ahmed

நபிமார்கள் மண்ணறைகளில் உயிருடன் இருக்கின்றனரா?

வாதம் 2: நபிமார்கள் மண்ணறைகளில் உயிருடன் இருக்கின்றனர். எனவே அவர்களிடமும், அவ்லியாக்களிடமும் தேவைகளை வேண்டிப் பிரார்த்திக்கலாம். மிஃராஜின் போது நபி மூஸா (அலை) அவர்கள் தொழுகையை குறைத்து வரும்படி முஹம்மத் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் கூறியதால், அதை அவர்கள் குறைத்துக் கொண்டு வந்தது மரணித்தவர்களிடம் உதவி தேடலாம் என்பதைக் காட்டவில்லையா?

மறுப்பு : மனிதர்கள் அனைவருக்கும் மரணம் பொதுவான விதியாகும். அதிலிருந்து நபிமார்கள், அவ்லியாக்கள் விலக்கப்பட்டவர்கள் அல்லர். அதையும் மீறி ஒருவன் கருத்துக் கூற முற்பட்டால் அவனை இஸ்லாமிய வரையறைக்குட்பட்டவனாக கருதவே முடியாது.

மிஃராஜ் என்பது அல்லாஹ்வின் தூதருக்கு அல்லாஹ் ஏற்படுத்திய விஷேஷ நிகழ்வாகும். அதில் அவனது பல அத்தாட்சிகளை அவருக்கு காண்பித்தான். வேறு எந்த ஒரு சந்தர்ப்பத்திலும் அவர்களுக்கு இவ்வாறானதொரு நிகழ்வு நடைபெறவில்லை. நபி மூஸா (அலை) அவர்களுக்கும், நபி முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுக்கும் இடையில் நடந்த உரையாடலும் அதில் ஒன்றாகும்.

தொழுகையைக் குறைத்து கேட்கும்படி மூஸா (அலை) அவர்கள் கூறியதை நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதால்தான் நம்புகின்றோம். அதே போல் அவ்லியாக்களின் உடல்களை மண் திண்ணாது என்றும், அவர்கள் மண்ணறையில் இருந்தவாறு உலகில் நடப்பதை அறிவார்கள் என்றும் நபி (ஸல்) அவர்கள் எங்கேனும் கூறியுள்ளார்களா?

அடுத்ததாக, கப்ரில் இருந்தவாறு நபி (ஸல்) அவர்கள் சிபாரிசு செய்யமாட்டார்கள். மறுமையிலேயே சிபாரிசு செய்வார்கள் என்பதை புகாரி, முஸ்லிம் உள்ளிட்ட பல ஹதீஸ் கிரந்தங்களில் காண முடிகின்றது. இமாம் புகாரியின் கிரந்தத்தத்தில் சிபாரிசு பற்றி செய்தி பல இடங்களில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. அதில் இவ்வாறு இடம் பெற்றுள்ளது.

அவர்கள் (நபிமார்கள்), “முஹம்மதிடம் செல்லுங்கள்” எனக் கூறுவார்கள். உடனே அம்மக்கள் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து முஹம்மதே! நீர் அல்லாஹ்வின் தூதர், நபிமார்களில் இறுதியானவர், முந்திய, பிந்திய பாவங்களை அல்லாஹ் உமக்காக மன்னித்து விட்டான். உமது இரட்சகனிடம் எமக்காக சிபாரிசு வேண்டுவீராக! எமது நிலையினை நீர் கவனிக்க வேண்டாமா? எனக் கூறுவர். இதைக் கூறும் அல்லாஹ்வின் இறுதித் தூதர் முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள்

فَأَنْطَلِقُ فَآتِي تَحْتَ الْعَرْشِ فَأَقَعُ سَاجِدًا لِرَبِّي عَزَّ وَجَلَّ ثُمَّ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَيَّ مِنْ مَحَامِدِهِ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ شَيْئًا لَمْ يَفْتَحْهُ عَلَى أَحَدٍ قَبْلِي ثُمَّ يُقَالُ يَا مُحَمَّدُ ارْفَعْ رَأْسَكَ سَلْ تُعْطَهْ وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ
أخرجه البخاري من أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ
உடன் அர்ஷின் கீழ் வந்து, மகத்துவமிக்க எனது இரட்சகனுக்கு நான் சுஜுதில் விழுந்து விடுவேன். பின்பு அல்லாஹ் அவனது புகழாரங்களில் இருந்தும், அவனுக்குரிய அழகிய துதியையும் எனக்கு திறந்து தருவான் (மற்றொரு அறிவிப்பின்படி உதிப்பாக்குவான்). எனக்கு முன்னர் அவன் அதை யாருக்கும் திறந்து கொடுத்ததில்லை. பின்னர் முஹம்மதே! உமது தலையை உயர்த்தி, கேளும் கொடுக்கப்படும், பரிந்துரை செய்யும். உமது பரிந்துரை ஏற்றுக் கொள்ளப்படும்’, எனக் கூறப்படும். (புகாரி, முஸ்லிம், அஹ்மத்) போன்ற பல ஹதீஸ் கிரந்தங்களில் காணப்படும் செய்திகளைப்பார்த்தால் சிபாரிசு என்பது மறுமை நாளில் எல்லாமனிதர்களின் கண் எதிரே நடக்கும் நிகழ்வுதான் என்பதையும், கப்ரு வாழ்க்கைக்கும், ஷஃபாஅத்திற்கும் இடையில் கடுகு அளவுகூட சம்மந்தம் இல்லை என்பதையும் அறியலாம்.

ஒவ்வொரு நபிக்கும் பதிலளிக்கப்படும் ஓர் அழைப்பிருந்தது. அதைக் கொண்டு அவரகள், அவசரமாக (உலக வாழ்க்கையிலேயே அதனை) அழைத்துவிட்டனர். எனது பிரார்த்தனையை எனது சமுதாயத்தின் மறுமை (ஷபாஅத்திற்காக) மன்றாட்டத்திற்காக நான் ஒதுக்கி வைத்துள்ளேன் (புகாரி), என நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதை சரியாக சிந்திப்போர் மண்ணறைகளில் மன்றாட்டம் நடத்துவார்களா?

அல்லாஹ்வின் தூதர் தனது இறுதி நேர உரைகளில், “நான் உங்களை ‘ஹவ்ழுல் கௌஸர்’ நீர் தடாகத்தில் (ஏற்பாட்டாளன் போன்று) எதிர்பார்த்தவனாக இருப்பேன். (புகாரி, முஸ்லிம்) உங்களுக்குள் சர்ச்சைகள் தலைதூக்கும் போதெல்லாம் அந்த ‘ஹவ்ழ்’ நீர் தடாகத்தில் என்னை நீங்கள் சந்திக்கின்றவரை பொறுமையாக இருங்கள். (புகாரி, முஸ்லிம்) என தனது தோழர்களிடம் கூறியது மண்ணறையில் இருந்து கொண்டு உலகில் நடப்பதை தன்னால் அவதானிக்க முடியாது என்பதற்காக அன்றி வேறு எதற்காகக் கூறினார்கள் ?

அது மாத்திரமின்றி, அல்லாஹ்வின் தூதர் அவர்கள் உலகில் உயிர்வாழ்கின்ற போதே மறைவான செய்திகளை அறிய முடியாதிருந்திருக்கிறார்கள் என்பதற்கு நூற்றுக்கணக்கான சான்றுகள் உள்ளன.

நபி (ஸல்) அவர்கள் தபூக் பயணத்தில் இருந்து திரும்பியதும் வராமல் இருந்தவர்களை விசாரணை நடத்திய போது அவர்கள் நடந்து கொண்ட முறையையும் ஆதாரங்களில் ஒன்றாகக் கொள்ளலாம்.

அப்போருக்குச் செல்லாது தங்கிவிட்ட முனாஃபிக்குகள், நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து பல சாக்குப் போக்குகளைக் கூறி, சத்தியமும் செய்தனர். அவர்கள் எண்பதுக்கும் மேற்பட்டோராக இருந்தனர் எனக் கூறப்படுகின்றது.

فَقَبِلَ مِنْهُمْ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَانِيَتَهُمْ وَبَايَعَهُمْ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمْ وَوَكَلَ سَرَائِرَهُمْ إِلَى اللَّهِ
அவர்களின் வெளிப்படையான காரணத்தை ஏற்றுக் கொண்ட அல்லாஹ்வின் தூதர் அவர்கள் அவர்களுடன் உறுதி மொழியும் செய்து கொண்டு, அவர்களுக்காக அல்லாஹ்விடம் பாவமன்னிப்பும் வேண்டினார்கள். (அதே நேரம்) அவர்களின் அந்தரங்க விஷயங்களை அல்லாஹ்விடம் ஒப்படைத்தார்கள். (புகாரி)

இந்த நிகழ்வு கப்ரில் நடப்பதை அல்ல, உலகில் ஒரு மனிதனுடன் தொடர்புடைய மறைவானவற்றையே நபி (ஸல்) அவர்கள் அறிய முடியாதவர்கள் இருந்திருக்கின்றார்கள் என்பதைக் காட்டவில்லையா?

இதைப் புரியாத பலர் பெரியார்கள் சுயநினைவிழந்த நிலையில், மரணிப்பவர்கள், மண்ணறையில் வைக்கப்பட்டதும் விழித்துக்கொள்வார்கள், உலகில் நடப்பதை அறிவார்கள் என்றெல்லாம் உளருவதைப் பார்க்கின்றோம். இதுவும் இஸ்லாத்தில் இல்லாத புதிய சித்தாந்தமாகும்.